Digitalni tornjevi polako ali sigurno preuzimaju aerodromske kontrole letenja
Nakon što je nedavno norveška agencija za civilno vazduhoplovstvo (CAA) odobrila napredne sekvencijalne operacije u najvećem svjetskom digitalnom centru udaljenih tornjeva kojim upravlja Avinor (norveški operater kontrole letenja) u Bodou u Norveškoj, 26. janara je ovoj grupaciji pridružen zvanično još jedan toranj u Svolveru.
Tom prilikom izvršni potpredsjednik za vazduhoplovnu sigurnost u Avinoru Jan Gunnar Pedersen je izjavio: “Nakon prenosa tornja Svolver, sada imamo devet tornjeva u funkciji iz daljinski upravljanog centra tornjeva u Bodou. Četiri predstavnika AFIS-a (Aerodrome Flight Information Service) stigla su iz Svolvera koji su bili uz nas i osigurali sigurne i stabilne operacije na tom aerodromu, već su prošli svu obuku prije transfera u Bodo. Njihovi napori u proteklih godinu dana jako se cijene. Zahtjev je da nova usluga iz daljinski upravljanog tower centra u Bodou mora biti barem jednako sigurna i stabilna kao prije. Nakon gotovo četiri godine daljinski upravljanog rada tornja, imamo dobro iskustvo s operativnom stabilnošću. Bilo je vrlo malo kašnjenja koja se mogu pripisati novoj tehnologiji koja je puštena u upotrebu, što dokazuje da ssistem radi prema planu.”
Avinor-ov centar daljinski upravljanih tornjeva u Bodou najveći je na svijetu te vrste, a u početku je planirano da pokrije ukupno 15 aerodroma u Norveškoj. Danas, u njegovom sastavu su aeroromi: Rost, Vardo, Hasvik, Berlevag, Mehamn, Roros, Rorvik, Namsos i Svolver dio centra tornja u Bodou.
Šta ovakav centar znači za kontrolu letenja?
Već sada je neupitno da će se sistem kontrole letenja Evrope u narednih 20-ak godina izgledati potpuno drugačije od ovoga kakav je sad. Razlog je jednostavan – evropske aviokompanije više ne mogu da posluju sa trenutnim finansijskim izdacima.
Remote centar, kao jedan od osnova modifikacije sistema pružanja usluga u vazdušnoj plovidbi, dugoročno donosi organizacijskoj i finansijskoj stabilnosti poslovanja kontrola letenja, a jedan od načina na koji se to postiže je smanjenje broja kontrolora letenja (jer će se iz jednog centra simultano voditi vazduhoplovi na više aerodroma) što će pratiti i izmjena organizacijske strukture.
Ujedno, ovakav vid unapređenja značiće i neophodnost da ATSEP osoblje (osoblje vazduhoplovne tehnike kontrole letenja) prati razvoj uređaja i sistema i adekvatno usvaja nova znanja i vještine jer će upravo ovo osoblje biti jedno od glavnih stubova bezbjednosti vazdušne plovidbe u godinama koje su pred nama.
Budućnost koja se približava- aerodromska kontrola letenja 115km udaljena od aerodroma
